Hasretin adı Mahmut
Acısı ölüm
Gözleri gece mavisi
Tuzaklardan çıka kaldık
Çığlıklarımız halaylara maruz
Sesimiz sevdamız
Gönlümüz yanar dağ
Alev üzerine alevler gördü
Tahıl ambara değil be gülüm
Bu yürük sevda ambarı
Neçe sevdaya ev sahipliği yaptı
Neçe göz yaşı
Neçe yangınlar gördü

Hasretin adı Mahmut
Acısı yaşam
Gözleri deniz mavisi
İhanetlere maruz kaldık
Kederimize halay diyenler var
Sözümüz sevdamız
Dilimizle sevmedik ki
Dilde bitti diyelim
Neçe ayrılıklara şahit olduk
Neçe ölen gördük
Neçe hayata küsenle gardaş olduk

Hasretin adı Mahmut
Acısı roman
Gözleri ölüm mavisi
Yalan sözlere maruz kaldı
Hanlara mey oldu
Saza konu olup dile düştü
Her sevişte bin çöküştü
Neçe çökenler gördüm
Neçe ayyaşa paşam dedim
Neçe sevdayla nasihat verdim
Sevdanın adı hayal kendisi riya
Bir güldürür bin öldürür
Neçe ölümler gördüm
Ama hiç bu kadar ölmedim
Ve öldürmedim…