HAL BIRAKMADIN

Estirdin hasreti, yine üstüme
Yürekte sevecek, hal bırakmadın
Kırdın kollarımı, büktün belimi
Elimde tutacak, dal bırakmadın

Gönlümün fermanı, gömülmüş yere
Sevdamın güneşi, solmuş bir kere
Geriye dönemem, dönsem ne çare
Bahtıma gidecek, yol bırakmadın

Önce kerem ettin, aslı yolunda
Sonra verem ettin, beni solumda
Aşk arattın bana, mecnun çölünde
Leylaya çıkacak, fal bırakmadın

Aşkın fakirliği, yüzüne vurmuş
Kalbimde emekler, gözüne durmuş
Sırat köprüsünde ahtım sorulmuş
Huzura duracak, kul bırakmadın

Akan sular kurur, dedim bir dinle
Küsüp gittin bana, nefretle kinle
Ne umut bıraktın, kaldın hep dünde
Şansıma çıkacak,pul bırakmadın

KILIÇ, der titreyerek, yazdım ahımı
Ne gecem bıraktın, ne sabahımı
Kaybettim yön ile, güzergahımı
Doğruya çıkacak, son bırakmadın.

12.12.2013 Ahmet KILIÇ.
www.ahmetkilic.com
uyeler.antoloji.com/ahmet-kilic-1
google: şair ahmet kılıç
twitter: @kilic0044
www,siirdemeti.net
www.edebiyatdefteri.com