bu gecede
dün gece gibi
her gece gibi
yine yokluğunu vuruyor zaman

ve ben yine girdaplarına dolanıp
yokluğunun dibine düşüyorum



denizler sürgün rüzgar sesimde
nefesim yanarken şiirler üşüyor

bırak
sızlasın ellerim
kavursun dudaklarımı meçhul besteler



yara bere
parça parça bir geceyim yine
ihtilal yaptığım düşlerimde
ateş böceklerim firarda
ve ben karanlığına sarıldıkça d/üşüyorum



çok ama çok uzaklardan
yine bir denizkızının hüzünlü şarkısı çınlatıyor kulaklarımı
bu şarkıda da yine kekremsi bir telaş dans ediyor dilimde
ay ışığı taramıyor artık dalgaların saçını
yakamozlar kaçışıyor mavinin derinliğinde

vurgun yemiş benliğimde
sahillerim kayıp
ben kayıp



bu gece de
dün gece gibi
her gece gibi
sensizliğimin kıyısına oturup hasretini topluyorum adım adım
iz taşıyan her acıya
yine diz çöküyorum içimde



yalnızlık vurdukça saatleri
saçlarından çalıntı kızıl şafaklar dolanır boynuma
ve şafaklarımın kuytusunda demlenir bekleyişlerim
ve gelmediğin her şafak
döşümde çöreklenmiş bir kurşun



içim uçurum
gözlerin gibi
sözlerin ise namluya sürülmüş mermi



ruhumu kundaklayan yokluğunda
kaç ölüm daha var içimde saymadım
sayamadım


tik tak
tik tak
saat bizi bizden çok olmuş geçeli

içim çok acıyor
boğazımda yutkunamadığım bir ölüm


haydi
ne duruyorsun
çek tetiği

vur artık
al artık sendeki beni





İlhan Aşıcı