İçim içime sığmaz bu vakitler

Bu kentin sabahı ne hoş,ne ferah!

Pencerede güneşin doğuşunu bekliyorum.

Ve güneş ufuktan yavaş yavaş görünüyor.


Dağların yamaçları,uzaktaki evler

Yavaş yavaş geceden çıkıyorlar

Ovalar sararmaya başlıyor kuş cıvıltılarıyla.

Komşumuzun cıngıllı kapısı açılıyor

Ufuktaki bulutların kızıllığı yüzüme vuruyor

Artık dışarda herşey seçilmeye başladığında

Penceremizden içeri bir ışık demeti

Duvarları yalayıp içeriyi aydınlatıyor.

Bir an öylece bakakalıyorum

Güneşin doğduğu tarafa.

Dışarda hava biraz sert,

Küçücük mutfağımızda tuğla ocağımız

Ocakta çaydanlığımız,

Uykuda tüm Fertek

Sabah güneşi ve ben uyanığım tek.

Bu anın güzelliğinden habersiz

Bülent ile Atilla da uyuyor.

Yatağıma uzanıp gözlerimi kapıyorum.

Mutfakta,

Tuğladan ocağımız

Ocakta kaynayan çaydanlığımız.

Doğruluyorum birden yatağımdan

Sabah çayımızı hazırlamaya giderken

Fertek’te sabah oluyor. .... Erdal ATEŞOĞULLARI (1996-Niğde Üniv./Fertek)