0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1819
Okunma
BARIŞ BİR NEFESLİK MESAFE
dün gece limandaki deniz fenerlerini yaktım
göz kırptım karanlıklara bir yıldızı yere indirdim
denizden bir ışık sızdı adını sezgi koydum
fakir fukaranın serveti ekmeğe gidiyor.
mutlu olmaya sıcak bir gülüş yetiyor çıplak ayaklarını ısıtmaya
bir merhabaya muhtaç insanlar
yüreklere kin tohumları ekilmesin
yaşamak için toprağa kazma vurun insan
ordan geldik oraya gideceğiz
peki neyin nesi bu kavga..!
birlikte yaşanacak nice yıllar varken
neyin nesi bu anlamsız kavga
dişlerini sıkan adamın sigarasından çıkan dumanı gördüm
adını barış koydum
bir yanda şehirli kini bir yanda ’anadolu’ niyeti
oysa bir nefeslik mesafe uzatsalar birbirine değecek elleri
CEMAL TURAN
14..04..2001
5.0
100% (3)
