Acısıyla, tatlısıyla bunca yıllık anılar,
Gelir bir bulut olur, çöker üstüme üstüme.
Bazen, bir de sigaramın dumanıyla birleşir,
Yoğunlaşır, ağırlaşır, gözlerime yaslanır,
Hattâ bazen iki damla yağmur bile düşürür,
Aldırmam da, hissederim, yanaklarım ıslanır...

Ne atarım, ne satarım, onlardan vaz geçemem,
Yetmişbeş yıldır birikmiş hazinemdir onlar benim.
Annem, babam, çocukluğum, gençliğimden pembe günler,
Onlar söyler, ben dinlerim, ben söylerim, onlar dinler..

Bazen, akşam çökerken dağıtır bulutları,
Eflâtuna döner de üstümde tüm gökyüzü,
Gözlerimde hercai bir menekşe belirir,
Menekşe bakışınla sen düşersin aklıma
Telli turnam, hasretliğim, can pârem!
Sen düşersin aklıma, o mahzun yüzün düşer,
Silinir, gidiverir bütün düşündüklerim,
Yüreğimin âşinası, tatlı bir hüzün düşer...

Ünal Beşkese