Sen;
Güllerin sevdalısı,
Gül bağının bağbanı koca adam...
Sığamadın şu minnacık sevginle,
Koca yürekli aşkının bir köşesine,

Koklayamadın sevda çiçeklerinin kokusunu,
Nefessiz kaldın ıssız sevdalar sokağında...
Deniz kaybetmiş maviye bezenen dokusunu,
Artık ışıkda saçılmıyor yakamozlar konağında...
Yitiyorsun uzak kentlerin kısa mesafelerinde...

Gah tırmandın gönül dağının zirvesine,
Eridin buz tutmuş kalplerin doruklarında...
Gah yığılı verdin sevadanın dizlerine,
Kayıp oldun mutluluğun sıcacık ellerinde...
Şimdi tufanlar kopacak yitirilmiş yüreklerde...

Sahi neydi aradığın söyle deli yüreyine,
Bir ara fısılda sevdana onun sesiyle...
Hey koca adam gönül dağı senin neyine,
Birkere sardımı kolları seni zirvede...
Ne bırakır ne bırakırsın onu ateşlerde...

Sevdandır sevdalarım,tutkundur tutkularım,
Yeter artık gelde çatlat şu çarpan yüreğimi...
Kar taçlı zirvelerde arama Hakda umutlarım,
Aynı yerde bulacaksın parçalanan zerremi...
Nice sevdalar doğacak gönül dağına gülüşlerde...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 23.02.2014