1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
945
Okunma
Senden sonra
Ortaya karışık bir hayat yaşadım
Sarmaş dolaştım ben bu kenti yokluğunda
Senin açtığın yaraları ben kapattıkça
Yokluğun yeniden kanattı
Açmadım gönlümü kimseye
Söndürdüm tüm ışıkları
Evde yokmuş gibi davrandım
Yokluğundan başka hiç bir varlığı kaldıramazdım
Senden sonra
Yeni yeni huylarım oldu ;
mesela
Yağmurla beraber ağlamak gibi
Herkesi sana benzetmek gibi
Zamanla hepsi geçti
Malum içimde onmaz yaralarım oldu
Şimdi sen
Solgun bir resimsin
Yüreğimin kırık dökük duvarına
Aşk bilmez bir usta tarafından çivilenen
Canımı yakan çivi mi ;
Yoksa söküp çıkardığımda
Derinlerimde kalan izin mi ?
Her neyse
Sen ,
Yıkılsada duvar
Orada asılı kalacaksın
Solgun uzak
Çarmıha gerilmiş gibi
Sonsuza ....
Murat BALLI
Cevap Yaz