39
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
2734
Okunma

Ne sesin çıkıyor ne de soluğun,
Sararmış yüzünle hasta gibisin.
Ne var ki ağzında şişmiş duluğun,
İçine üflenmiş pasta gibisin.
Testi mi kırdırdın soğuk sözüne,
Mor boya sürmüşsün kahve gözüne,
Takmışsın baharda kışı yüzüne,
Vallah bedeninle küste gibisin.
Ne üstün düzenli, ne halin iyi,
Hiç kullanmazmısın sabunu suyu,
Kendine gel artık, bırak bu huyu.
Saçın sakalınla yasta gibisin.
Sen kime ne sattın, kime ne ettin,
Çenen kırık yine, erkenden öttün,
Gel otur yanıma çivi mi yuttun.
Sanki ellenmemiş deste gibisin.
Epeyce dertlisin çoğalıp durdun.
Devrilmiş duvarın yıkılmış ardın,
Göçüp gittin yine hayale vardın,
Birisi’yle gizli histe gibisin.
Zekeriya Duman
5.0
100% (32)