BENİM GÖZLERİMLE BAK BANA
Ey sevgili hep kendi gözlerinle,
Bakmaktan usanmadın mı bana?
Bir kez de benim gözlerimle bak kendine.
Göreceksin ki yüreğindeki buzdan sarkıtlar eriyecek.
Kıvılcımlar düşecek onların yerine.
Alev alev yanacak ikimizin bağrında.
Aşk iksiri sarhoş ediyor beni…
Sen kendini benim kadar tanıyabilir misin?
Ben kendimden önce seni tanıdım.
Bakışların neyi ifade eder bilirim,
Tenin hangi çiçeği andırır bilirim.
Dilinden dökülmeden kelimeler,
Bana çarpar şekillenir görürüm.
Dolabında hangi kazak var sor anlatayım sana,
Saçına nasıl özen gösterirsin her sabah,
Geceleri pencerendeki parmak izleri,
Her gece benim düşlerimi süsler görürüm.
Şimdi söyle benim kadar kendini tanıyabildin mi?
Sevebilecek misin benim gözlerimden bakarak.
Dokunabilecekmisin alev alev yanan tenime,
Peki, yüreğine girebilecek miyim, senin gibi?
Ne olur zaman geçmeden,
Benim gözlerimle bak bana!
Umutlarım tükenmeye yüz tuttu.
Derman kalmadı yüreğimde,
Ferağat ediyorum beni sevmeyen yüreklerden.
Usulet Güner