Bu akşam çayımda sır sana dair naz gülü.
Neyin sesinde sızı nefesin ateş saçar.
Çaya renk ahenk verir bir Leyla’nın kakülü.
Suda hüzün çiçeği sükun deminde açar.


Billur kelimelerle betimlenir efsane.
İçinden bin bir niyaz dökülür çaydanlığın.
Mevzubahis sen isen hiç değişmez bu sahne.
Semaver erbabıdır ünsiyetten hanlığın.


Suzinak makamının girizgâhı çay demi.
İncelir söylenceler ince belli kurulur.
Demliğin sinesinde susuzluğun merhemi.
Dudağının hatırı ocağa çay vurulur.


Suyun çayla vuslatı olur dudağa ilaç.
Berraklaşır dizeler her yudum peri nazı.
Çay senin hayalinle olur hep başıma taç.
Sessizce seni söyler demliğimin niyazı.


Sana ve bana dair çayın renginde sızı.
İçimde fırtınalar kopar seni görünce.
Çayın renginden sızar efsane soylu yazı.
Ellerin hayalime ipekten ağ örünce.
Ankara, 18.02.2014 İ.K