Yara oldu gör bak vurdukça döşüm
Kalmadı hayalim bitti her düşüm
Her olur olmaza boyun büküşüm
Adını bir daha anmayacağım

Dinmiyor içimde attığın ağrın
Seninde yanacak mutlaka bağrın
Dilerim olmasın duyanlar çağrın
Tatlı dillerine Kanmayacağım

Son yapraklar bile kalmadı dalda
Kaç mevsim devirdim gözlerim yolda
Yanardağ misâli yanan şu solda
Daha’da aşkınla Yanmayacağım

Düşerse zalime sevenin yolu
Kimbilir kaç yerden kırılır kolu
Yazdığım şiirler bak efkâr dolu
Birgün sever diye Sanmayacağım

Kaldırmaz bedenim nasıl bir yüktür.?
Küstüm artık sana boynum büküktür
Dikiş tutmaz bağrım içten çöküktür
Senin için zehre Banmayacağım

Arayıpta sorma beni birinden
Yaralandım yara aldım dilinden
Kaldırmaz DURAK’ı kimse yerinden
Deli coşlar gibi Akmayacağım

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Sarardı yaprağı şu karşı dağın,
Gülleri açmıyor yâr sız bu bağın,
Yıllarca bekledi hep seni sağım,
Ben de artık seni Takmayacağım.....Gülşen SARIOĞLU’na katkılarından dolayı selam saygılarımla