2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1057
Okunma
İronik bir kişiliğim sende,
Üzerine yapışmış ter damlasının tuzuyum denizinde.
Mesele yok ikimiz adına, tanışmadık rahme düştüğün günde.
Sen konuşmadın, bende susmadım,
Ağaç dallarına kuru kafalar astım bal kabakları yerine,
Babam seni tanıştırmadı lunaparkta, ben uçan cesetlere bindiğimde.
Oyuncak ayım olmadı mesela, insan bakışlarını oyuncak ettim onun yerine.
İronik bir hikâyeyim sende,
Başkahraman yerine başsız birçok insanım var benim,
Cam bir gökyüzü seviştiğim tenin,
Öyle dokunmam ben çıplak elle siyanürlü dudaklarına,
Dezenfekten isterim hastane kokularına,
Serumlar bağlasınlar akan gözyaşlarımın tuzuna,
İronik bir şiirim ben sende,
Gelen yazar, giden yazar ve acı bana zarar,
Kafiyem olmaz kadife yüzümde, çünkü mayınlar binlerce çukur kazar.
Satır başlarım da yok benim, her birini bir satırla kestim,
Uzunluk birimim senin boyun kadar sadece, gerisi cidden hikâye.
İlham perilerim sularda dans eder ama ıslanmaz kumdan kanatları.
Çünkü kum saatleri zamanı öper buldukça öldürdüğüm kızları.
Tamam, tamam ne ironiktim ben ne de şizofrenik.
Sadece biraz melankolik,
Çok şarkı dinleyip yalnızlığı kurban ettim onca insana.
Eğer sevmezsen daha,
Unut gitsin, sevişirim her intiharla…
5.0
100% (2)