Yine cemre düştü gönül bağıma,
Hazandı mevsimler açmam diyordum.
Küskündü çiğdemim sevda dağıma
Aşkın kenarından geçmem diyordum

Akan gözyaşımdan volkan soğurdu
Sevginin külünü yürek savurdu
Bir dilber sevdası yaktı kavurdu
Aşkın pınarından içmem diyordum

Sırat’tan inceydi köprülü yollar
Yazınca mevlam ayrılmaz kollar
Kader tecelliyi bozamaz kullar
Aşkın yanarından seçmem diyordum

Nasıl sevdim bilsen,haberin yoktur
Fallara aldanma mevlaya baktır
Yine inanmazsan idama taktır
Aşkın duvarından uçmam diyordum

Şimdi bir çöldeyim mecnundan beter
Vuslatın serapsa,varlığın yeter
Sevdamın tohumu mahşerde biter
Aşkın diyarından göçmem diyordum

Gönül düşer ise gönlü güzele
Yürek çevrilirmiş kuru gazele
Yâr aşkın demini bende tazele
Aşkın bu harından kaçmam diyordum

Hadi gel başını göğsüme yasla
Vazgeçmem sevdamdan, bıkmam da asla
Altın yere düşse anılmaz pasla
Aşkın tomarından biçmem diyordum

Figani ten değil, gönül aşığı
Sallanır içimde, sevgi beşiği
Karanlık ruhuma bir can ışığı
Aşkın fenerinden saçmam diyordum


KUL FİGANİ (Erdem GÜMÜŞ)
2014/Şubat