Tüm alışkanlıkların şahanesiydi sanki
Ya da tiryakiliğin en vaz geçilmeyeni
Ünlü aşkların bile, bir tanesiydi sanki
Ne Mecnun ne de Ferhat, çıkmadı benzeyeni

Önce gölgesi düşen çirkin kötülüklerdi,
Aşkımızın üstüne, amansız, dizi dizi
Haset dolu bakışlar zalim hükmünü verdi
Ve kurşuna dizdiler tüm hayallerimizi

Şimdi umutlarımız bir dipsiz kuyudadır,
Yokluğun diken gibi yüreğime batıyor
Artık hayallerimiz çok derin uykudadır
Alışkın olsam bile, bazen çok acıtıyor

Kaçıncı yaş günüydü, sensizliğimin bilmem,
Seni düşündüm, yine kirpiklerim ıslandı
Yanağımdan süzülen inciler kimin bilmem
Gönlüm sabır denilen bir çınara yaslandı

Yankılara gizlenmiş hırçın çığlıklarımı,
Rüzgâr uğultusuyla sana gönderiyorum
Bedestende bırakıp son hıçkırıklarımı
Bu beyhude telaşa artık son veriyorum

Çocuk masallarında kaldı sevdalarımız
Mümkün değil anlamak, bize yapılanları
Kaf dağına saklanmış en mutena çağımız
Aşk tarihi yazacak bir gün bu olanları

Bilemem ki, nasıldır, nedir sendeki durum
Mesela geceleyin rahat uyuyor musun?
Bütün isyanlarımı sana gönderiyorum,
Sana sesleniyorum, beni duyuyor musun?