yüksek ökçeli
frida’nın özgür kadınları
hassas ve kırılgan

bir kadın özgürlüğünü ayak altına almış gidiyor meçhule
binlerce martı çığlığına katmış kaderini
yüksek ökçeli
yüksek kaldırıma kelepçeli
frida’nın özgür kadınları

yağlı boya kokusu sinmiş etek uçlarına
tuvaller yarım kalmış hayallerle dolu
özgürlüğü iki dudağının ucundayken
hayırlar martı kılığında firari kaçak

ufak tefekti yalnızlığı kaldırımları dövüyordu çaresizliği
sonra siyahi bir martı yağmuru na tutuldu özgülüğü
tutsaktı evetlere
lugatinda hayırlar yoktu
o yüzden evetlere biliğinden kelepçeliydi

tıpkı gölgesini yitiren özgürlüğü gibi...
bilinmeze doğru gidiyordu çaresizliği
etek uçlarından binlerce martı dökülürken sonsuzluğa


gün gelir kırılır özgürlüğün yüksek ökçeleri ve binlerce martı dökülür
yalnızlık çöker bir akşam üstü
siyah beyaz tuvale yalnız bir kadın ve binlerce martı süzülür

mahmudiye düzkaya