Kişiden, kişiye; anlamı değişse de, herkesin ağzında ve kalbinde olan; kimini mutluluğa taşırken, kiminin tüm hayallerini yıkan.. bazan, kişiyi bir arslan gibi kükretirken, bazan da mecalsiz bırakan.. nefsi yönüyle Dünya’lı, ilâhi yönüyle de Yaratan’ın bir armağanı olan.. bir atomun, elektronu ile protonunu bir arada tutan.. sevgi enerjisini, hissedip yaşadıkça; yani“SEVDİKÇE” neler ve neler olur...
Bunun anlamını ise; ancak derece derece, yaşayanlar bilir ve ilâhi sevgiyi, ancak arayanlar bulur... Herkeste farklı çağrışımlar.. farklı yankılar ile kendini gösterir....
Ben de ise bu sevgi, şöyle dile geldi... Gönlümü, ele verdi.

S E V D İ K Ç E

surprizsitecom - Şiir Romanı Kitabı
ŞİİR NO: 187 07-02-2010

Sevdikçe; “yaratılış sırrına,” yaklaşırsınız,
Sevdikçe; gönül’ün dar yollarını, açarsınız...
Sevgi: Kâinat’ın; “Öz’ü, Ruh’u ve Maya’sıdır,”
Sevdikçe; özünüzü, mayanızı.. tanırsınız...

Sevdikçe: insanlar; “bir anlam, bir değer!” kazanır,
Sevdikçe: azar-azar; “kinler, nefretler..” azalır...
Sevgi ve muhabbetle; bütün zerreler, canlalır,
Sevdikçe; “sanal alemden.. gerçeğe!” varırsınız...

Sevdikçe; Hazreti Davut, demiri yumuşattı,
Sevdikçe; yayılan sevgiler, Alem’i kuşattı...
Sevgi; “atom’dan, Kâinat’a..” her şeyin şartı,
Sevdikçe; bazan, “Arş-ı Â’lâ’da, tur atarsınız...”

Sevdikçe, azalır; “acılar, elemler, kederler..”
Sevgi ile açılır.. kapanan, “en katı kalpler...”
Sevgi olursa, bükülür.. “en kuvvetli bilekler,”
Sevdikçe; “insan olma!” gerçeğini kavrarsınız!..
05-02-2010 SAAT: 04:15 Konak- İZMİR.