Gecenin soğuğu üstüme çökmüş,
Göz kapaklarımda tonlarca yük,
Dalgalanan deniz beni kendine sürüklüyor,
Çaresiz çırpınıyorum,
Deniz büyük bir derya, dalgalar süresiz,
İşte o an düşünmeden edemiyorum,
Denizi ve seni,
Artık sahile vurmuş yarı baygın haldeyim,
Odam buz gibi, askılıklar bomboş, yalnızım,
Bir an gözlerim pencerede büyüyor,
Sanki bana gel diyen bir silüet görüyorum,
Haykırıyorum,
Gecenin boşluğunu yırtarcasına,
Sevgilim sen misin?
Uzatıyorum, ellerimi dokunuyorum,
Pencerem buz gibi, penceremde buz kristalleri,
Yanıldığımı anlıyorum,
Sessizce ağlıyorum,
Soğuk bir kış günü,
Yapraklar savrulurken penceremin önünden,
İçimdeki eziklikle, yüreğimdeki buruklukla,
Ve gözlerimdeki o tonlarca yükle,
Odamda uyuya kalıyorum.
10.10.2000
Mehmet TOZLU