Eşyayı görme zahir bak sen derince
Manayı gören göze mihmanım vardır
Dil saçar inci mercan tut sen yeterince
Gönülde denizlerim ummanım vardır

Zaman denen zalimi kıymetten bilme
Dış yüzü güzellerde takılı kalma
Beden çürüyüp gider canı boş kılma
Aşka can adayana ihsanım vardır

Aşkı cana değiren buluyor tadı
Gönle yerleşince yar dil eder yadı
Sağdan soldan estirir aşk denen badı
Bu yolda sadık kula gümanım vardır

Kırma dostun kalbi gör, Allah’ın evi
Yaradandan ötürü duy içli sevi
Allah’ın divanında kul nevi nevi
Nedim olan gözlerde giryanım vardır

Arif yanında gönlü (alimde) dil tut
Süzgeçten geçir daim özünü yut
Sıyrıl sen kabuğundan şu kirini at
Aşkın yolunda nice ihvanım vardır

Boyasıyla boyanan bulur fena’yı
Gece gündüz tespihle eder senayı
Rabbim donatır gönül denen binayı
Türlü çiçekten kokan elvanım vardır

Ne gelse hoştur aşktan, payıma gelen
İtirazsız yaşıyor ölmeden ölen
Et kemiğe bürünmüş adem der bilen
Nurumla gark ettiğim eyvanım vardır

Ok yayından çıkınca dönülmez geri
Seni senden ederken koyarsın seri
Bir sen değilsin yıkıp geçti kaç eri
Canı aşka adayan kurbanım vardır



Cevheri olan kullar aramaz pazar
Gurur kibir gezene hak eder azar
Bilal cahildir bilmez kendince yazar
Ham pişmemiş meyvesi ahvalim vardır

SIRLISES