2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
901
Okunma
Dağ başı duman olur
Zaman içinde
Bir bebe gülüşü alır
Bütün duman koyuluğunda ki hüzünleri
Sabah olur mahmur yüzlerde
Yeni günün telaşı
Ardından çok ardından
Zaman geçer yıl olur
Kızıl renge bürünür bir yaprak
Sonbahara tebessüm tadında
Ve ya yakamoz olmak suda
Güneşin aydın anında
Bir sabah kar yağar tanelerini tanıyamazsın üşütür
Sıcak yüreğini hüzün koyulunda
Bir soğuk ürperti düşerse
Bil ki üşüyen benim!
Bir ağıt, bir isyan ve sevgi besleyen
Yüreklerde
Bir sessiz çığlık
Kopar bil ki seslenen benim
Cevap Yaz