Sevdanın rengi MAVİYDİ...birazı denizde birazı gökyüzünde çoğu da içimizdeydi..
Yalın gözlerle göremediğimiz rahatlığın uzlaşının sükunetin adıydı..
Harap olan aşkların,tükenmekte olan sevdaların,yitip kaybolan sevgilerin,içine hapsolmuş insanların yaşama sevinciydi..Huzurun kendisiydi..
Mavi bir yaşama biçimiydi..Sevdalardan Beslenen,aşkları tazeleyen tek egemen güçtü..
Biraz okyanus biraz da uzay gibiydi..Sevdasız,aşksız,kimsesiz kimselerin, kimsesiz ay ışığı olan insanların güneş ışığıydı..Mavi aslında Sevdanın rengi değildi..Sevdanın ta kendisiydi..Her şeyiydi..
Soğuk havaların esen yeliydi..sıcak havaların gölgeleriydi..sevdanın sonsuzluğu..Aşkın sevdayla olan ilişkisiydi..
Mavi sevdalı bir dağdı..Ulaşanların yüreğine gömülü..ulaşamayanların gönlünü dağlardı..
Mavi sıradan bir renkti..Kimse onun sevdanın son rengi olduğunu bilemedi..
Bütün renklerin sevgilisi..Bütün sevgililerin rengiydi..
Mavi,kalpte ağlayan gözyaşıydı..gözlerden akmazdı..sevda ona ulaşmadıkça da kalbini açmazdı.
Mavi umuttu..Sevdalıların sevdalısından tek beklentisiydi..Gelmeyen sevgiliyi sonsuza dek beklemekti..Azı mutluluk,birazı huzur,çogunluğu Vazgeçmeyi bilmemekti..
Sevdayla gelen mavi uykusuz gecelerin uykusu..Hayallerin düşlerin yerini tutmasıydı..

Sevdanın rengi maviydi..
Benimkisiyse mavi.

Sezgin SEVEN
01.02.2014