1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1533
Okunma
Karanlıktı zaman tam olarak seçemedim
Bir eşik vardı geçmek için yanılmıyorsam eğer;
Geçemedim...
Bu sebepsiz öfke neyin nesi?
Gözünü karartıp saldırdığın düşman
Gerçekte ne kadar düşman
Ve var olduğundan sen ne kadar haberdar
Ya yalansa!!!
Peşine düştüğün boş karanlıktan başka bir şey değilse
Kandırıldığın hükmüne alışmak zordur
Anlatılanlar yıkılı verirken yıllara yenik hanlar gibi
Birden kendini çırılçıplak kalmış hissedersin
Üşürsün, korkarsın
Çünkü korkutur gerçek
Hep geçmişe sığınıp yaşatırken ruhunu
Hangi hikâyenin beyaz atlı prensi olduğunu düşünürsün
Koskoca bir boşlukta zerresin aslında bilemezsin
Kaldırıp kafanı baktığında en nihayet
Ne prensesler vardır uykuda seni bekleyen
Ne de sevimli cüceler prensesini gözeten
Ve sonunda uyanırsın masalından
Düşman saydığın o büyücüler cadılar var ya
Gerçeğin en masum yüzleridir aslında…
5.0
100% (1)
Cevap Yaz