Sarıkaya’da gardiyan Fikret’in evinde kiracıydık
Beş erkek, bir ana, bir baba ve iki de bacıydık
Miras olmasaydı çok tatlıydık, miras çıkınca ayrıldık
Nerede kaldı, o eski günler CANIM KÖYÜM…

Ah benim bir tanecik güzel köyüm
Sende geçti, benim çoğu güzel ömrüm
Saygıyı, sevgiyi ve her değeri sende gördüm
Nerede kaldı, o eski günler BENİM KÖYÜM…

Tarlana ve toprağına verdim bir yığın emek
Nankör değilim, karşılığında çok yedim ekmek
Hele bir de sap yığının gölgesinde azık yemek
Nerede kaldı, o eski günler CANIM KÖYÜM…

Duvarlarının çoğu, kerpiç veya taştı
Ağ bakla, bulgur ve bulamaç başlıca aştı
Şimdi internette gelmiş, çok lükse kaçtı
Nerede kaldı, o eski günler BENİM KÖYÜM…

Önceleri yol köyümüzün içinden geçerdi
Kamyon seslerini herkes başka dinlerdi
Bazıları hem marka hem modelini söylerdi
Nerede kaldı, o eski günler CANIM KÖYÜM…

Köyümüzün bir de futbol takımı vardı
Tüm gençliği kupa heyecanı sardı
Köyün gençliği ile büyükler gurur duyardı
Nerede kaldı, o eski günler BENİM KÖYÜM…

Sarıkaya İlçemizin sağ koluyduk
Yozgat İline bağlıydık, güven doluyduk
Zaptı sabıkası olmayan, Kadılı köyüydük
Nerede kaldı, o eski günler CANIM KÖYÜM…

Güzel köyüm, sana hırsızlar mı göçmüş
Dinini imanını, paranın içine mi gömmüş
Hala bunlara inanan masumlarda olmuş
Nerede kaldı, o eski günler BENİM KÖYÜM…

Adım Seyfali soyadım SOYUDURU
Hem özüm, hem de suyum duru
Aslımda neslimde EFE TORUNU
Sonradan görenlerden değilim GÜZEL KÖYÜM…

Bir yerde hırsızlık mı var, oradan uçar, kaçar ve göçerim
Sütü bozuk olan, ecdadına çekmese, işte o zaman şaşarım
Kimliği ve kişiliği ne olursa olsun, hiç bakmam böyle döşerim
Adını leke yenlerden hesap soruyorum, soracağım CANIM KÖYÜM…


Seyfali SOYUDURU
Kadılı Köyü Sarıkaya YOZGAT
10 OCAK 2014