Zerdali bir düştür gözden süzülen
En karanlık gecelerin içinden süzülerek
Yüreğe konan gözlerindir şafaklara uzanan
Kaç insan ateşten örülmüş hasreti giyer
Kim her gece aynı ayrılıktan,
Aynı tasadan nasiplenir?

Üzülme!
Üzülme ve üşüyen yüreğine sar ülkümü
Üzerini ört nöbetli sevdam
Ellerine ve tenine inmesin hazan
Yoksa kırılır içimde bir şeyler

Bölünmüş hayatların umududur insanı yarınlara taşıyan
Baht kimi zaman okkalı bir silledir insana
Dayan, yarınlar bizim şanımız olacaksa,
Güç yüreklerimizin arına sevdalıdır
Bir gün mutlaka kazanacağız

Esrik sahurlara sür azaplarını yar
Aşkın çıldırtan sesinde uyanıp,
Fecrisadık ile gülümse arza
Gülümse yüzleri tebessüm görmemiş çocuklara
Gitme kal,
Yokluğuna sunulmuş ölümlerden kurtar beni

Yengi türkülerinde bestele gözlerimi
O çok sevdiğin mavilerinle bak ferime
Ve tut boşluğunda üşümüş ellerimi

Debi bir zamandır içinde yürünen
Nazarını kaçırma cemalimden
Bak gözlerime yar
Bak ki sana hasretliğim silinsin bir zerre

Ant ile eğilelim sevda secdelerine
Ümit terk etmedikçe bizi
Sebat kılıcıyla yıkarız mesafeleri
Sen elemlenme cancağızım
Bilirsin eflak kadar ırak olsa da varış
Yarına kalan tek bir ümit yaşatır beni.

Mahmurçiçeğinin üzerine adını yazdım ümidimle
Esrarı çözülmemiş hayata inat
Sürüyorum yüreğimi sınırlar ötesine
Kokusunu sürünmüş gelinciğin aşkına
Sirruslardan süzülüp gece yarıları
Sebat eden yüreğinden şerefle öpüyorum…