0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1497
Okunma
Keşke bilebilseydim bu kadar güzel gülebileceğini bir insanın
Ürpertirdi o zaman sımsıcak ağlamalar bir ömür
Ah bilebilseydim gülüşündeki yakıcılığı..
Nerden bilebilrdim ki ?
Sen bir çocuğun annesine duyduğu özlem kadar hakiki ve içten bakarken hayata
Ne taraftan gideceğini bilmeyen bir yolcu kadar bedbaht yaşadığımı
Yaşlandırmadığını anladım seninleyken her an yılların
Sensizlikten ileri gelirmiş şakaklarıma düşen düzensiz kar taneleri misal aklarım
Ben acınası bakışlara müptela bir hilkat garibesi kadar akıllara zarar bir gerçek
Sen yüzüne bakmaya utanılacak kadar gerçekleşmesi mümkün olmayan hayal ama gerçek
Bakma ve gülme karşında yoksam eğer
Hiçbir yaşayan ölü sende hayat bulsun istemem...