fikirden azade divane gibi
gel gönlümü sana havale ettim
sen bilirsin deyip büktüm boynumu
dillerimi sana havale ettim

ne fısıltı duy ne çığlık dedin ya
bir girdap içine düştü bu dünya
karanlığı yaran bir nurdum güya
ümidimi sana havale ettim

sığındım sana kan dökmemek için
bulanıp bulanıp akmamak için
şimşek gibi çakıp yakmamak için
kör nefsimi sana havale ettim

kalk uykudan kendine gel emrine
derhal nefes verdin aldım ömrüme
baktım kan damlıyor gönül yarama
dost sızımı sana havale ettim

sızım var derdim var dedikçe eller
yaramı deşmeye koştu çakallar
kalkıp gidemedim ve küstü yollar
hallerimi sana havale ettim

tam çakalları tutup boğacaktım ki
kalkıp güneş gibi doğacaktım ki
dua dua gökten yağacaktım ki
akbabayı sana havale ettim

binlercesi bedenimi deşmede
son nefesim dedim helalleşmede
birden yalnız kaldım cebelleşmede
ve kendimi sana havale ettim

yardımından umudumu kesmedim
isyan edip sağa sola esmedim
inan sana gönül koyup küsmedim
nasibimi sana havale ettim

sükutun içinde gözüm kapalı
seni dinliyorum sana tapalı
eğri yoldan doğru yola sapalı
şu canımı sana havale ettim

sonra bir hırıltı bitti ensemde
sırtlanlar koklayıp gezdi tenimde
dişlerini hissedince canımda
cananımı sana havale ettim

sayılı günlerim bitti diyordum
sana gelmek için seviniyordum
kan dökmedim diye övünüyordum
aslanları sana havale ettim

son savaşım derken aslanla cengi
yok imiş dünyada insanın dengi
ellerimi yıkasam da kan rengi
ellerimi sana havale ettim

aslan postuna oturdum o günde
tövbedeyim artık o gün bugünde
gözyaşlarım dostlar için düğünde
niyazımı sana havale ettim

dünyevi kalır mı vahşiye iman
dili eli beli vahşi mi insan
minareye çıktım okurken ezan
sırtıma bıçağı sapladı insan
insanları sana havale ettim
nefesimi sana havale ettim