3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1106
Okunma
Şaşkın şaşkın tutunmuş hayata ellerim
Sonu olmayan bütünün içinde
ölümü beklemekte bi çare ellerin
Soğuk bedeninde parlar gözlerin
Ufuk güneş’i derler
Görmek için sabahın erken saatinde
En yüksek yere cıkıp dokunur...
Dokunur da ısıtır soğuktan taş tutmuş bedenin içindeki neferi...
Olurya gözlerinde donan göz yaşları
Belki ısınmaktan korkar duyguların
Kim bilir neden!
Belkide herşey böyle daha kolay
Hayat denen ince cizgide sorumluluk
Duygulardan kaçış, sevmek ,sevilmek...
Belkide ölmek daha kolay
Duygularda...yürüyen düşüncelerde...