SÎMURG-I

(yüreğimin kaf dağında bir yazgıydı sîmurg
küllerinden yeniden yazılan)



1-

serçe kanadında bir ağırlık
kuş yüreğinde bir çırpınıştı yaşadığım
yangın olup maveraya
bir hevesti yolculuğum
suya değdiğinde bir kelebek kanadı
kaç kez titredi yeryüzü
bütün canlılar secdeye vardığında
yapayalnızdı sîmurg
yılanlar çıyanlar diyarında
nefsine yenildi insan
daha ilk sınavında



2-
aşkın tekil yazgısına
bencilce vuruldu insan
gül meylettiğinde bülbüle
unutuldu kavl u karar
ne yapılsa beyhude
her canlı bir tek kendini arar
ey hekim ey lokman
heybende var mı bir derman
aşk deryasında inci mercan
sevgiliye baldıran diye yazılan
dipsiz vadilerde kaybolmuş bir zamandır simurg
sırrına vakıf bilgeler
kırıla döküle bir devrandır simurg
öfke en başta ara yerde gölgeler


3-

derbeder kavgalarda biriktirilen
çatal yürek bir cesarettir simurg
kuşanıp yola çıkılanda
omuzdaki heybettir simurg
marifet aranan çarşılarda
ilm-i tarih okuduğumuzdan bu yana
rakamların simyasına yansımış
bir esatir-i evvelindir simurg
hep zamansız rüyalarda gördüğüm
mekansız hülyalara taşıdığım
bir yetim aşkına adanmış anlarda
marifet kendin bilmekmiş
bundan kaybetti yolcu yolunu
üçüncü vadinin sonunda daha yolun başında
kendi kaderine yabancılaştı
ricat bir sığınak oldu / insan oraya yerleşti

4-

nar çiçekleri topladı şairler
benlik bencillik davasına
müstağni kederler orta yerde
kibir alıp götürdü kartal kanadında
bir iz kalmadı geride
gece-gündüzden daha uzundu
aşk bir sınama yürek ülkesinde
nihayetsiz bir koşuda evvel tökezleyen
ne çoktu geriye bırakılmışlardan
kaf dağının hışmından nasipli
nasipsiz bir hikayede gizliydi
anka kanadında öyküler
bir kıvılcım olup yandı yokluk aynasında