Yanlış cümleler sarfetti hayat,
Tutunmaya çalıştıkça itti,
Yalnız hayat bize düşman mıydı?
Biz mı hayatı sevemedik bilemem...

Sel oldu gönül tayfamda,
Yerlebir duygular,
Düşünceleri sürükledi rüzgarla,
Hiç mı güzellik yoktu ?
Vardı gülüm aynanın gölgesinde,
Bakmışsan şayet görmüşsündür.

Kazmışlar önceden,
Gönül mezarı,
Benimkine benzer daha niceleri,
Ama dinlenilesi hikayeleri...

Yaralar, çok derin,
Oturup konuşmaya çalışmak gerek önce,
Sonra anlamak,
Belki onunla ağlamak,
Onun aynasından bakmak,
Çektiği acıyı hissetmek,
Hayata karşı bir bütün olmak.

Ezip geçme hiç bir gönlü,
Gitmeden önce, gideceksen eğer,
Arkana bak gülüm,
Sen her gördüğün kırmızıyı,
Gülde sanma gülüm,
Kan öksürüyor olabilir avuçlarına,
Kan kırmızısı güldü aynamdaki yerin,
Ama gel gör ki aynanın arkasında,
Avuç avuç kandı ayrılığın...