çürümüş ranzamın dördüncü ayagı
son cıgaramıda ateşe verdim
hücremdeki delikten görebildigim kadardı
maviye fırça çekmiş bir çift kanat
görebildigim kadar degil di hayat
hayal edebildigim kadar dı
görmek istediklerim
yürekten uzanırdı ellerim
beynimde hızla koşan bir militandı
pırangalar faydasızdı
gözlerime çekilen miller daha aydın etti önümü
kelepçeler faydasızdı düşüncelerime
ben yüregimi bölüştüm tüm mısralara
tüm yasak türküler söylenirdi
hücremde birde dilde eski bir aşk bestesi
adalet tecelli etmedi yine
kagıtlar ustura bıcagı
acısız ve acımasız dı ölüm
kimseler duyamazdı bu çıglıkları
sagır kulaklarında
çürümüş ranzamın dördüncü ayagı
korkumdan degildir bilesin
sadece ilmek atılana kadar
bir iki gece sallanmadan uyuyayım diyedir
yazdıklarımı katlayıp ayaklarına serişim
g.....taşşşşş