0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
776
Okunma
Yağmur damlasına dokunan kadın
Toprak kokusuyla gelen
Taptaze gün tadında
Görüyorum şuh yüzünü
Ellerinle dokunurken mısralarıma
Dün tadı veriyor kara parçaların
Bir yarın gözlüyorsun
Uzunca
Bir sokak ötesini
Bir Mart baharını
Güzel papatyalarla
Bir sabahın çay tadını
Bilirim giderken bıraktığın soluk benliğini
Boş sayfaları
Kara parçalarımı
Korkuyorsundur belki
Kasım akşamları
Sabaha doğru aşk tadından
Zaman diyorsun
Zaman
Devrik hislerinle
Üşüyorsundur belki
Gözlerin cehennem bakarken
İçimdeki cennetten
Az ötesine düşüyoruz zamanın
Durgunluğunda süzülürken cümlelerim
Sen duruyorsun
Ağaçlar sessiz
Ve sen duruyorsun gökyüzünde
Kederimin
Gri kokuyor buralar
Yapraklar sararıyor
Sonbaharlar oluyor
Hatta mevsimsiz düşler
Düşüyorum
Kara parçalarından
Kara parçalarıma..
BİLAL YÜKSEKTEPE