Farzet ki hiç tanışmadık seninle
Bir akşamüstü
Gecenin sakin ezgileriyle
Bir durgun suyun kenarında

Farzet ki hiç tanışmadık seninle
Gözlerim batmadı gözlerinin siyahında
Kalbim dakika saymadı yanında
Zaman bakakalmadı ardımızca

Farzet ki hiç tanışmadık seninle
Ne bir merdivende çarpıştık
Ne kitaplarımız saçıldı etrafa
Ne de geçen bir özür dehası

Farzet ki hiç tanışmadık seninle
Sensiz günlerde sessiz hıçkırıklara boğulmadım
Seni kıskanmadım bir çocuk gibi
Hiç beklemedim durduğum çürük dalda

Farzet ki hiç tanışmadık seninle
Ne hastalığında oldum ne de sağlığında
Eline diken battığında ben kanamadım
Yaş geldiğinde gözünden, pınarlarımı kurutmadım

Farzet ki hiç tanışmadık seninle
Bir kez görmek için seni ,bin saymadım
Farzet ki...
Ama ben sana doymadım

BİLAL YÜKSEKTEPE
29.10.2010(16:00)