Çaya ne de yakışır dudakların karanfil.
Tebessümün ıtırı renk olur ahenk olur.
Sana dair haz bulur bu dem çay tadında dil.
İnce belli birazcık miyarına denk olur.

Sana benzer bazı an içtiğimiz acı çay.
Burukluk dilimizde bir mevsim sükut olur.
Senin hasretin ile doğar üstümüze ay.
Çaya eşlik edenler ney tambur ve ut olur.

Önce ellerin girer gönül iklimimize.
Hayalin dalgalanır Boğaz’ın sularında.
Seni işler geçen an hep dudak imimize.
Rüyamıza girersin aşkın kuytularında.

Kız Kulesi kıskanır ince narin halini.
Semaver ile demlik sana hasreder anı.
Andırırsın daima İstanbul nihalini.
Seninle tütsülenir bu demde çay zamanı.

Sonra Üsküdar gelir hatıra sessiz sakin.
Çaynağme dükkanın havası haza munis.
Çayla seni unutmak isteriz amma lâkin,
Kaşını hatırlatır çaydanlık dışında is.
İbrahim KİLİK,18.01.1014