1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1680
Okunma
Yalnızım işte.
Ayaklarımın altına alıp da geldim çocuk
Senin gözyaşına hayran olanları
Senin kanınla beslenenleri
Arkamda bırakıp da geldim.
Seni kırdılar kırıldıkça sen öldüm ben.
Varsam ben sen varsın diye.
Üşüyorsam çıplak ayakların var diye
Ve ölüyorsam;
Ölüm korkutuyorsa beni
seni babandan ayırdılar diyedir.
Ey yanlızlığa terkedilmiş çocuk.
Soğuktan buz tutarken dağ taş mahkûm edildin donmaya
Ama incitmedi seni havanın soğuğu,
İncitmedi insanların soğukluğu kadar.
Bu ihtişam bu sefa kalmadı kimsenin kursağında
Kimse atığını bile vermedi sana
Zengin züppeleri gezmedi yanında.
Kirliydin sen.
Ellerin boyalı yüzün çileliydi.
Yıkanacak sıcak suyun bile yoktu.
Yatacak temiz yatağın.
Elini tutacağın baban,
Gözyaşlarını sileceğin bir mendilin
Yoktu hiçbir şeyin işte anla
Sana kalmamıştı hiç bir şey
Sen savaşta kazanılmış bir ganimettin.
Ele geçirilmiş bir köle
Bir denektin yeni işkence metotları için.
Ağrıma gidiyor işte
Seni böyle çaresiz görünce
Üç kuruşun hesabını yaparken insanlar
Batırasım geliyor dünyayı yerin dibine.
Kesiliyor iştahım.
Ayaklarına kapanıp af dileyesim geliyor.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz