Gecenin kör sağır karanlığında,
Özlemin çığlıkları hüzünlere boğulur
Yıldızlar yaşar ayın kızılıyla
Kirpiklerim buğulanır seni andıkça

Safran karasıdır bağ bozumu koruklar
Güneşin hasretinde üzümleşirken hayat
Damla damla şereflenirken tanesi salkımların
Buzullaşırken gecenin rengi umutla ışır gün

Şiraz zamanıdır çiğler düşerken şarabın meşkine
Özlemin kahreden yalnızlıgında kalkar kadehler bir bir
Yudum yudum içilirken mey sevgiler hüzne bürünür
Geçmişteki sevginin ihanetinde güven yok olur usulca
Dertleşirken beyaz kırmızı şarap birlikte

Yeryüzünün sevdasını yaşarken mühürlü gözler
Hep bir yudum sevginin getirdikleri gözlerin hayali
Rengini anlatırlar fütursuzca zamana yenikken
Mazinin gençlik kalpteki sevgidir dile gelen

Birde hasretin bitmeyen sızısı kalır bedende
Kırmızı beyazın masum zümrüt yeşiline aşıkken umutların
Beyaz şiraz kırmızının aşkın sevgisinin sevdasına hasretken
Sohbetleri yudumlarken hatırlanan hep bir yürektir

Ve hasata ermeyen hasretin kör kuyularda
Duvardan duvara vuruluşlarıdır param parça olurken
Yürek
Ve hep ağlar gecenin kör sagır yüreginde
Dem vaktinde şişelerle biterken ayyaş bir ömür



Nejla Özkan