Sardunyalar vardı saksılarımızda
Sarı
.....kırmızı
..............Mor
Bir de bahçe içinde
......o küçücük ahaşap evimiz

Hacşakir sabun kokardı
......sedir örtülerimiz

Çöreklenirdik çevresine geceleri
Masalcı ninemizin
Dışarıda kar tipi hiç umurumuız değildi

Duvarda asılı gazlambamız
Çıtır ...çıtır yanan kuzine sobamız
Aslı ile Keremin öyküsündeydi kulaklarımız

Çimento’yu tanımaz
...........İstimlak nedir bilmezdik
Demir döşedi üstüne beton döktüler
............Anılarımızın
Derinlere gömdüler umutlarımızı

Üç kuruş koydular avucuna Rahmetli Pederin
Kira’ya mahkum ettiler bizi

Bir daha
............Hiç evimiz
..........................Olmadı bizim...

Bu kadar içten ve duyumsanarak yazılar şiirlere az rastlıyorum maalesef. yeter ki gönül hanesi yıkılmasın. orada her şey yerli yerinde dururlar fazlalaşır ama eksilmez. şiir anlatımınız harika idi. zevkle okudum.

Hem hüzün,hem özlem hem de sitem kokan , anılara bağlılığın ,sadakatın sesi bir şiir olmuş.Dizeleri okuyınca insanın yüreğine bir sızı,boğazına bir düğüm,gözlere de bir damla yaş düşüyor.Geçmişte en büyük zenginliğimiz olan anılarımız saklı.Onu zengin kılan sevdiklerimiz,annemiz,babamız,kardeşlerimiz.Ev yuvanın kutsallığını,sıcaklığını simgeleyen bir kavram,eski evlerin sıcaklığı hiçbir şeyde yok.Elleriniz,yüreğiniz dert görmesin.

doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum sen sevgili kardeşimi
kutlarım başarılarınızın devamını dilerim

Geçmişin derinliklerinden ruhumuza yansıyan ince sızılar...Yokluğun yanında duran umutlarımız ve gaz lambasının titreyen aydınlığında bir masal dinlemek en büyük mutlulukken, sardunyalar kadar güzeldi o eski zamanlar...Dünün bugünle muhasebesi ve içimizde eskittiğimiz şeylerin resmi çiziliydi sanki mısralarda.., Aslında daha çok şey söylemek içimden geçiyor, gevezelik etmekten kaçınarak,,,
Saygıdeğer Fevzi Abim bu anlamlı dizeleri okutturduğun için sonsuz teşekkür ederim kendi adıma...
En derin saygı ve selamlarımla...

E V İ M İ Z



Sardunyalar vardı saksılarımızda
Sarı
.....kırmızı
..............Mor
Bir de bahçe içinde
......o küçücük ahaşap evimiz

Hacşakir sabun kokardı
......sedir örtülerimiz

Çöreklenirdik çevresine geceleri
Masalcı ninemizin
Dışarıda kar tipi hiç umurumuız değildi

Duvarda asılı gazlambamız
Çıtır ...çıtır yanan kuzine sobamız
Aslı ile Keremin öyküsündei kulaklarımız

Çimento’yu tanımaz
...........İstimlak nedir bilmezdik
Demir döşedi üstüne beton döktüler
............Hatıralarımızın
Derinlere gömdüler umutlarımızı

Üç kuruş koydular avucuna Rahmetli Pederin
Kira’ya mahkum ettiler bizi

Bir daha
............Hiç evimiz
..........................Olmadı bizim...



Anlam dolu ders çıkartılacak anlatımdı beğeni ile okudum
Yüreğine kalemine sağlık üstad
___________________________Saygılar

Siirin, anlam derinligine inince gördüm ki, eserin bütünlügüne hakim olan, anilarin icindeki büyük acilar aktarilmis dizelere... hüznün sarmaladigi, caresizlik beni oldukca etkiledi. Anlam derinligi yüksek, ince mesajlar veren siiri hüzünlenerek okudum. Ancak, kücük seylerle de mutlu olabilmek gercekten önemlidir ve bu yasamin öz felsefesi olmalidir. Albayimi tam puanim ile yürekten kutluyorum.

üzücü bir şiir hem de düşündürücü kaleminize sağlık saygılar