Takvimlerde sonbahar yazılı adı güzün.
Teşrin sulara renktir buğulu hülyalarda.
Yalnızlık mevsiminde çayın sureti hüzün.
Bir gül misal naz eder nicedir rüyalarda.
Çaydaki demle aynı ıtırı öykümüzün.


Güne başlarken ışır güneş ile beraber.
Gün boyunca buğusu dalga dalga yükselir.
Sımsıcak edasıyla billur gamzeli haber.
Harfler sıraya girer yazmak için an gelir.
Hüznü anlatır bize satırı öykümüzün.


Biz çaydan kahve için vazgeçenler değiliz.
Kitaba yoldaş olur ince belli cerenler.
Efsaneden yadigâr dudağımızdaki iz.
Hatıra atlasında nakış olur erenler.
Hep çaydan mütevellit hatırı öykümüzün.


Anıları işleriz hazan demi sulara.
Solgun benizlerimiz naifleşir dem be dem.
Gözümüz hasret kalır deliksiz uykulara.
Tam bu minval üzere çay olur derde merhem.
Gizli çayın özünde yatırı öykümüzün.
Ankara, 11.01.2014 İ.K