Dur ağlamasın gözlerin bu neyin telaşı
Neyin feryadı?
Buradayım daha gitmedim ben
Özlemlerim demini almadan
Katran karası mevsimleri toplayıp
Bavula koymadan
Yıldızlardan yaptığım tacı takmadan saçlarına,
Bırakıp da gidebilir miyim?

Kapıyı açıp da henüz çıkmadım bu eşikten
Aşk har’ında ağır- ağır özlemler demlenirken
Lal olup konuşmasan da
Boğazında düğümlenip kalsa da kelimeler
Hani cümle kurmakta zorlanırsın ya
Dilinden dökülemeyen heceleri çözerim birer birer

Boynun büküp masum masum bakarsan gözlerime
Ayrılığa bir adım daha yaklaştığım anda
Bu odanın duvarları yıkılmaz mı üzerime
Kurumaz mı ağzım dilim
Kilitlenmez mi dizlerim bir sokak ötede?

Vakit geldi…
Saniyeler dakikalarla yarış ediyor
Tek rakibim zaman,
O’nu durdurmaya da sözüm geçmiyor.
Sol yanımda sen
Sağ yanımda sevgi doldurduğum heybem
Ağlama ne olursun dayanamam
Dökülürse bir damla yaş gözlerinden
Özlemlerimin altı yanmadan, tutmadan dibi
Gelmezsem namerdim.

Üzerimden yüreğimin tembelliğini atamıyorum
Hep görmezden geliyor olup bitenleri
Seni arkamda bırakmaya el vermiyor içim
Tutunca ayrılığın ucundan
Bir-bir kırılıyor cesaretim
Bu gidiş terk ediş değil ki
Ah! Sevdiğim dönmezsem namerdim.

Bu acıların yükünü taşımaya gücüm kaldı mı?
Bilmiyorum.
Omzumda dururken hala başın
Hazır değilim dalıp da gözlerinde kalmaya
Beni senden koparıp alsa da yollar
Alnına çizilse de sıra –sıra yıllar
Sonu ölüm olsa da aldırmıyorum.
Canımı uğruna feda etmezsem namerdim.

Salı, Çarşamba, Pazar,
Günler, haftalar ve aylar
Sensiz geçiyorsa eğer yalancıdır baharlar.
İnanma sakın, yaşıyorum dediğime
Ellerin yoksa ellerimde hayatın ne anlamı var?

“Özlemlerim demlenirken bir köşede, dönüşümü sabırla bekle sevdiğim, gelmezsem namerdim”

Gamze YAĞMUR
28.12.213

Desteklerini hiç bir zaman esirgemeyerek şiirlerime sen olan Bünyamin DEMİREL üstadıma teşekkür ederim.