ozlemek cok fena anne
anlamak seni daha da fena
omuzlarim agriyarak uyaniyorum sabahlari
benim kizimin omuzlari olmasina daha cok var
gittikce sana mi benziyorum ben
ya da, annenin kaderi kiza dedikleri dogru mu
baban... eskitir herseyi kizim demistin bikez
anlamamisim meger
eskiyormus annecim
omzunu ovucak kalmiyormus meger ayni evin icinde
simdi duysan bunlari ne uzulursun, mutsuzmu kizim diye
coktan kendinden vazgecmis bir sesle
mutsuz degilim de anne,
yagmura ve mutfagimdaki kedere care bulamiyorum
evimi topluyor, toz aliyor, patlican kizartiyor
televizyon seyrediyor, aksam calan kapiyi aciyorum
actigimi goren olmuyor
pisirdigim yeniyorda, guzel olmus denmiyor..
cay demleniyor, demleniyor, demleniyor..
kederim mutfagimin her yerine yerlesiyor
ah nasil eskiyor hersey anne
nasil eskiyor..
eskilerimi de atmaya kiyamiyorum
seni cok ozluyorum..
bana yasakladigin bahceler, sanada mi uzakti hep
gidemeyisine agladin mi
ne zaman eskiyor sevgiler
odenen bedellerin acisi gecince mi
iste boyle..
kalbimde bir aci..
sarkilar seni soyler

Bayram Arslan Özlemek cok fena anne