Garip hallerdeyim

Kendi soğuk sevdamın kara kışında dondum
Islanmış kirpiğimin gözü buzlarda kaldı
Gecenin ayazında kuru bir dala kondum
Tipi boran içinde gönlüm yüzlerde kaldı

Diken üzerindeyken güle sevgimi sundum
Sabır uçurumunda heyecan yaşıyorum
Hamalıyım sevdamın aşkımı taşıyorum
Sevgi limanım yıkık boşa yanaşıyorum

Kör gecenin içinde acılarıyla yandım
Hazırladım tenimi akşamın gelişine
Bilen bilir yönünü karışmadım işine
Hayran kaldım gönlümün yolunda gidişine

Aşk küreği elimde meşkin salına bindim
İskeleye yanaşıp indim gönül atından
Bizi simgeleyecek heykel yaptım altından
Kendimi aratmadım yerin altı katından

Bende hayat köyünde bekletilen bir candım
Gönül lokmalarının varamadım tadına
Savurmadım ömrümü mutlu olmak adına
Geri adım atanlar ermiyor muradına

Bakamazken kendime gözlerimden utandım
Caneli’yim dünyama kara bulut çekildi
Gölgem dağa yaslanmış bilmem ki ne şekildi
Perişan arsamıza ceza evi dikildi
İsmail KOCA (umutcan58)



Okunası şiirdi beğeni ile okudum üstad
Kalemin susmasın
_______________________Selamlar