Ahmet’im, bizim memleket,
Bir rahat yüzü görmedi gitti.
İçeriden dışarıdan kazma ilen,
Kuyusunu kazanlar cana yetti.

Beni iyi dinle, sana vasiyetimdir,
Ölürsem kimseye haber etme.
Yalandan, iyisin desinler diye,
Dünya için merasim düzenleme.

Aç öküzü işe, eşi dama koyma,
İşçilerimizi yevmiyesiz bırakma.
İhtiyacın yoksa bir öküz daha alma,
Mazlumun, yetimin ahına kalma,

Kazancının sebebini Yardan bil,
Her yıl malının Zekatını unutma.
Rıza için yaptıkların seninle gelir,
İhtiyacın yoksa alacağını daraltma.

Yağmura güvenip tedbiri bırakma,
Aç gözlü olup tarlayı yorup durma,
Bu devran böyledir, döner durur,
İşine bak oğul, kimseyle kötü olma.

Anana iyi bak oğul, o çok kocadı,
Benim yükümü, bir ömür sırtladı.
Gelin kızımda, hakkını helal etsin,
Onun üzerinde çok hakkımız kaldı.

İşte böyle oğul, hasata kalamadım ,
Hazan mevsimim, kapıma dayandı.
Babacığın seni hiç yalnız bırakmadı !
Cenab-ı Hak, sevdiği kulunu çağırdı,
Seni anana, eşine, çocuğuna bağışladı.