bu gecede
her gece gibi
tıka basa sensizim



gün düğmelerini çözerken geceye
bu gece de yokluğuna takılıp düşüyorum
ve bu gecede üşüyorum yangın dudaklarında

alın yazım
can sızım
tek nefeste olsa gel artık

teninde yorulmayı
gözlerine uyanmayı
çok ama çok özledim



yokluğunu demlediğim gecelerimde
dibine yudum yudum demir attığım
yalnızlık tadındaki şarabıma ve kerpiç bakışlı dört duvarıma
ne çok seni anlattım
ve ne çok seni ağladım bilir misin

yokluğunda
adım adım
sokak sokak yalnızım
şehir benden geçmiş
ben şehirden



eyyy yar
kanatlarına şiir yüklediğim rüzgarlarla gel

gel ki
bir gülüşüne bin satır şiirler yazsın kalemim
gel ki
acemi notalarımda söyleyemediğim
şarkılarım yankılansın gökyüzüne


biliyorsun
ben gözlerinde doğdum
ve öleceksem de
kor dudaklarında kavrularak öleyim.




İlhan Aşıcı