Yaşarken kıymeti bilmek gerekir,
Bilinmezse sevgi aşk neye yarar.
Varlıkta baş tacı etmek gerekir,
Yoklukta kalpdeki köşk neye yarar.!?

Bu kul değer kıymet bilen sınıfta,
Aşkı iman bilmiş tarafta safta.
O Yari sık boğaz edip dursakta,
Yürek söz dinlemez, boş neye yarar.!

Üç zamanda kıymet bilinir imiş,
Bitince,gidince,ölünce imiş.
Mesele üç unsur öncesi imiş,
Sonrası peşinden koş neye yarar.!

Huyum kurusun budur vaziyet,
Varsın desinler ki halin acziyet.
Yar varken kıymeti bilmek meziyet,
Gözü kıskanmazsa kaş neye yarar.!

Kimisi hata der kimisi israf,
Yar bir aşk madeni bu kulsa sarraf.
Ben bir gül aşkına demişim "Araf"
Özünü sevmesem dış neye yarar.!

Yar ister gücensin ister darılsın,
Kırk iyneleyeci lafa sarılsın.
Kul değişmez Allah canımı alsın,
Hiç tuz katılmamış "aş" neye yarar.!

Kul TİRYAKİ tuzsuz aş’ı içemez,
Kırk yıllık kâni’nin huyu değişmez.
Aşk yaşarken her kul kıymet bilemez,
Yaşarken bilmezsem meşk neye yarar.!

25 Aralık 2013
12.57
İstanbul