Doğdum bir kez
Bir kere ölünür diye duymuştum.
Pamuk prenses masalını anlatırken
öyle demişti ninem.
Oysa buda başka bir masalmış.
Bir başka ayaküstü yalanmış.
Benim bu ikinci ölüşüm.
Artık ölümü biliyorum
Siz pek bilmezsiniz.
Dedim ya:
Bu benim ikinci oluyor.
İlkindede sevdalar gözlerimin önünden akmıştı.
Zavallı ellerim uzanıpta tutamamıştı.
Bir kıskançlık ateşi onuda yakmıştı.
Gözlerim korkuluydu
biçare gözlerim
Islanıpta ağlayamamıştı.
Utangaçlıktan falan da değil.
Ağlamamda yasaklanmıştı.
Şimdi ikinci kez ölüyorum,
Masumane hayallerimle
birşeyleri buldum deyip koştuğumda
Serapmış,
Sırra kadem basıp kayboldular.
Yalnızlığıma çekilip içli içli ağladım.
İçimden ağladım
Duysunlar,görsünler istemedim.
Ne yalan söyleyeyim utanmadımda.
Birazcık korktum.
Gözyaşımıda çalarlar diye.
Gözyaşlarım bana lazımdı.
Doya doya aglamam için ölümüme
İKİNCİ ÖLÜMÜME...