Kaderin cilvesine, kaptırdım’ da kendimi,
Giderim şu yolumda durmadan usanmadan,
Dönülmez yolculukta kaybettim her şeyimi,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.

Kaderin ellerinde, savruldum yaprak gibi,
Kırıldım koptum daldan, bir kuru dalmış gibi,
Üzüldüm yol boyunca, kaybettim şu kendimi,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.

Gezdim de hep dağları şu kırık bacağımla,
Dert buldum çaresizden şu kendi kucağımda,
Gün yüzü hiç görmeden, şu geçen hayatımda,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.

Düşmana bel bağladım, yapıştım ellerine,
Tam sudan geçecekken bıraktı battım dibe,
Dost sandım ben elleri uydum da el sözüne,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.

Bir hayat böyle geçti yıllarca ezildim ben,
Talihsiz şu başımla gün yüzü görmedim ben,
Çıktım da dağlara ben kimseye görünmeden,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.

A.Yüksel Şanlı er
09 Eylül 2012
Antalya.