Dönüşü yok kalmadı seçim
Bir ateş sardı yanıyor içim
Gül yüzüm soldu ağardı saçım
Tükenmeye başladı benim umutlarım

Ser karıştı gözüm morardı
Ruhum sıkıldı benzim sarardı
Kötülüklerden içim karardı
Güzeli düşledi benim umutlarım

Geçici heveslere beyhude kandı
Böyle sonsuza dek sürecek sandı
Yüreğim kanadı ciğerim yandı
Göğsümü şişledi benim umutlarım

Çalıştım çabaladım kendimi yordum
Yürüdüğüm yolda nereye vardım?
Hayat girdabında çırpınıp durdum
Bahtı mı taşladı benim umutlarım.

Gönül uslanmaz feleğe kanar
Geri dönmeye çareler arar
Su gibi akan ömre yanar
Gözümü yaş’ladı benim umutlarım.

Kader dünyamı tarumar etti
Yediğim darbeler canıma yetti
Erken ihtiyarlık zoruma gitti
Hayatı boşladı benim umutlarım

Mekansız gönlüm diyar diyar göçtü
Bir ömür böyle kuş gibi uçtu
Baharı görmeden yaz çabuk geçti
Hazanda kışladı benim umutlarım

Ertuğrul TORUN