Toprağın bağrını deşip çıkardım
Har diye sineme sardım ben seni
Kızınca dünyayı yakıp yıkardım
Yar diye yüreğe kardım ben seni
Sadık yârim isen, beni unutma

Yol uzun inceydi koştum yoruldum
Kızılırmak gibi aktım duruldum
Gönlünün tahtına çıkıp , kuruldum
Yar diye sineme sardım ben seni
Hep gururum isen, beni unutma

Sadık yarim idi, candı canıma
Bir otağ kurmuştun hep sol yanıma
Bir ömrü sığdırdım kısa anıma
Yar diye sineme sardım ben seni
Eşsiz surum isen, beni unutma

Ben de sana her an bu gözle baktım
Coşkun ırmak gibi hep sana aktım
Neyim var neyim yok miras bıraktım
Yar diye sineme sardım ben seni
Diğer yarım isen beni unutma

Gözümü kaybettim gönlümle gördüm
Sensiz zamanların defterin dürdüm
Gönül sarayında çok devran sürdüm
Yar diye sineme sardım ben seni
Namus, arım isen beni unutma

Sazımla arkadaş olup söyleştim
Gönül yaylasına varıp eyleştim
İçimde ne varsa senle paylaştım
Yar diye sineme sardım ben seni
Yürek korum isen beni unutma

İçinde büyürken baharın yazın
Bazen de bağrımı dağlar avazın
Sevgine can versin bil cümle nazın
Yar diye sineme sardım ben seni
Eğer narım isen, beni unutma
-
Şiirler, türküler düştü dilime
Seni çağrıştırdı her bir kelime
Sevgiyle dokundun hep Dosteli’me
Yar diye sineme sardım ben seni
Yüzde nurum isen, beni unutma