Uzaktayım sanma hiç bana benden yakınsın
Rabbim seni ahlardan kem gözlerden sakınsın
Sevdam keskin kılıçtır yakut nakışlı kınsın
Son defa kavuşmadan vermem can karagözlüm.

Yağmur yüklü bulutlar düşmeden yeşillere
Gözyaşımı saklayıp ak ipek mendillere
Geleceğim yanına dolaştığın illere
Vursalar ciğerimden dökmem kan karagözlüm.

Üzerime gelse de sersefil tüm zamanlar
Çözmesin dilimizi çaresiz tercümanlar
Bizi ancak biz gibi seven insanlar anlar
Anacağım adını her zaman karagözlüm.

Kaç suskunluk delecek masmavi gökyüzünü
Kaç kalem karalar ki içimdeki sözünü
Hangi mısra yok eder bu sevda öksüzünü
Katlim gerekirse ver sen ferman karagözlüm.

Ağıtını nakşettim sevdanın hırkasına
İğneledim resmini her iki yakasına
Yokluğunu çizerek önüne arkasına
Giydim de ağır geldi pek yaman karagözlüm.

Avucunun içinde çizgiler ben olayım
Islığınla çınlayan ezgiler ben olayım
Bastığın her kilimde çözgüler ben olayım
Acımadan gez dolaş toprak san karagözlüm.

Düş kapını açık tut geleceğim bu gece
Sevgimi söyleyerek sessizce hece hece
Ellerimde bir top gül, yanık kalbim sadece
Umudun tükenmesin dur dayan karagözlüm.