0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1115
Okunma
Hayat dedikleri bu ince yolda
Nice devrelerden geçti insanlık
Bir damla su et kemiğe dönünce
Hayata gözünü açtı insanlık
Dokuz ay beslendi bir kaç damardan
Ona mekan olan bir şeffaf zardan
Anne karnındaki dipsiz pınardan
Kana kana hayat içti insanlık
Kundakta yatarken dilerdi aman
Biraz büyüyünce dinlemez ferman
Hele ergenliğe geldiği zaman
Aklı havalarda uçtu insanlık
Gücü ile dağı taşı yıkarken
Her güçlükten göğüs gerip çıkarken
Varlığıyla çevresine bakarken
Başların üstünde taçtı insanlık
Eğer ilim görmüş akıl yormuşsa
Döktüğü emekler meyve vermişse
Bir de meclislere çıkıp girmişse
Çevresine ışık saçtı insanlık
Arıkanım diyor geçince yaşın
Bazen dişin ağrır bazen de başın
Birgün uçar gider şu gönül kuşun
O an bu dünyadan göçtü insanlık ı
5.0
100% (1)
