Her gün aynı rüya her gün aynı düş
Kabuslar içinde geçer her günüm
Yardan yara almış bir yaralı döş
Çölleri göl etti dökülen kanım

Mevsim yine hazan mevsim yine kış
Vakitsiz açılan güller kurudu
Çırpınıp duruyor bir yuvasız kuş
Dört yanını vahşi kurtlar bürüdü

Ne tükenmez gece ışık ise loş
Sokaklarda cirit oynar cadılar
Öyle bir muamma o kadarda hoş
Okurtları boğup yedi kediler

Elinde bir şişe bir adam sarhoş
Dikildi karşıma nara atarak
Üzeri perişan şişeside boş
Dinle dedi bana kaşın çatarak

Beni bu hallere düşüren bir eş
Yüzünden şarabı arkadaş yaptım
Ne yapsın kaderi gülmeyen bu baş
Aşk uğruna artık hayatı teptim

Bakma sen başıma yaşım otuz beş
Bu gönül yüzünden erken yağdı kar
Hayat dedikleri öyle keşme keş
Bak hele çevrene daha neler var

Bak sabah oluyor çık yavaş yavaş
Bu kadarlık sohbet yeter seninle
Eritir yüreğin olsada sert taş
Sen huşu ile bir ezanı dinle

Dedi bana haydi haydi git dolaş
Ara da bul artık şu Arıkanı
Bu iş böyle gitmez gitmez arkadaş
Sevmekten soğutmak olmaz insanı